Maria Czubaszek W coś trzeba nie wierzyć Promocja

"W coś trzeba nie wierzyć" to czuły i intymny obraz kobiety wolnej, jaką była Maria Czubaszek. Spojrzenie zza satyrycznej zasłony na życie autorki słów do piosenki "Wyszłam za mąż - zaraz wracam".

Maria Czubaszek - mistrzyni  komizmu, która w rękawie zawsze trzymała asa z ciętą ripostą. W 2016 roku wraz z jej odejściem ucichł śmiech wywoływany jej nietuzinkowym spojrzeniem na świat.

Na szczęście w pamięci jej najbliższych nie ucichły wspomnienia i anegdoty dotyczące życia satyryczki. I to właśnie do tego zatrzymanego świata sięgnęła Violetta Ozminkowski, by jeszcze raz zaprezentować kobietę, której charakterystyczną postać znały miliony Polaków. I chociaż mogłoby się wydawać, że wszystko zostało już napisane w autobiografii Czubaszek, to "W coś trzeba nie wierzyć” bohaterka odkrywana jest na nowo.

Przede wszystkim Ozminkowski zrezygnowała z satyrycznego dystansu, który zawsze towarzyszył opowieściom Czubaszek o jej życiu prywatnym. Pokazała Marię - żonę, przyjaciółkę, miłośniczkę psów - widzianą oczami jej najbliższych. Stworzyła intymny i pełen wzruszeń obraz, niepozbawiony jednak wspomnień wywołujących salwy śmiechu.

Autorka, zbierając materiały do swojej książki, miała niebywałą okazję wejść do prawdziwego świata Marii Czubaszek. Rozejrzeć się po jej pokoju, w którym Wojciech Karolak nie zmienił nic od śmierci żony, zobaczyć jej archiwum. Dzięki temu podczas lektury biografii "W coś trzeba nie wierzyć" możemy rozkoszować się emocjami niespotykanymi dotychczas w kontekście życia satyryczki.

Opinie o książce

Genialne. Pięknie to Violetta Ozminkowski napisała i ja tu niczego nie dam zmienić. Po prostu nie ma mowy.

Wojciech Karolak

Świetne. Wzruszające. Złapałem się na tym, że czasem zapominałem, że czytam o Marysi. Zobaczyłem ją na nowo.

Artur Andrus

Czułe, mądre i piękne.

Krzysztof Daukszewicz

O autorce

Maria Czubaszek to kolejna kobieca postać ze świata kultury, której życie postanowiła przedstawić Violetta Ozminkowski. Biografistka bierze na warsztat życie osób nietuzinkowych, sięga po mocne charaktery, by odkryć przed czytelnikiem ich nowe oblicze. W jej dorobku znajdziemy chociażby takie pozycje jak "Sztuka kochania gorszycielki”, na podstawie której powstał film o Michalinie Wisłockiej, i "Lubię fotografować wróble”, czyli współczesny wywiad stworzony z wypowiedzi Agnieszki Osieckiej.