Your cart
W koszyku nie ma jeszcze produktów
Młodopolski dramat Gabrieli Zapolskiej "Moralność pani Dulskiej" wszedł na stałe do klasyki literatury polskiej. Jest to portret rodziny. Autorka piętnuje tzw. dulszczyznę, czyli zakłamanie, dwulicowość, chciwość i pozorną moralność.
Kobietą zakłamaną i obłudną jest pani Dulska - żona Felicjana Dulskiego, matka Zbyszka, Meli i Hesi. Jej obłudę widać na każdym kroku. Syn Zbyszko to niebieski ptak, który uwielbia włóczyć się po mieście, siedzieć w knajpach i wdawać się w liczne romanse. Aby temu zapobiec, Dulska kieruje jego uwagę w stronę Hanki, służącej w ich domu. Niech chłopak się trochę rozerwie, niech ją pobałamuci, przynajmniej będzie siedział w domu, zamiast włóczyć się po mieście.
Kiedy jednak Hanka zachodzi w ciążę, pojawia się problem. Na taki skandal rodzina Dulskich przecież nie może sobie pozwolić. Co by ludzie powiedzieli! Trzeba cichaczem pozbyć się Hanki, dać jej trochę pieniędzy, żeby nie robiła problemów...
Obłudę i egoizm własnej matki idealnie wychwytuje Hesia, jedna z jej córek. Doskonale widzi, że kołtuństwo to całkiem niezły sposób na życie. Mela jest inna, bardziej podobna do ojca. A Felicjan? Ten już zrezygnował ze wszystkiego. Nie ma wpływu na swoją żonę, nikt się z nim zresztą nie liczy, więc... milczy.
Tragifarsa Zapolskiej w znakomity sposób obnaża dwulicowość i życie na pokaz. Liczą się pieniądze, święty spokój i gra pozorów. Nikt tu nie dba o ludzkie uczucia. Tytułowa moralność staje się synonimem jej braku.
Kobietą zakłamaną i obłudną jest pani Dulska - żona Felicjana Dulskiego, matka Zbyszka, Meli i Hesi. Jej obłudę widać na każdym kroku. Syn Zbyszko to niebieski ptak, który uwielbia włóczyć się po mieście, siedzieć w knajpach i wdawać się w liczne romanse. Aby temu zapobiec, Dulska kieruje jego uwagę w stronę Hanki, służącej w ich domu. Niech chłopak się trochę rozerwie, niech ją pobałamuci, przynajmniej będzie siedział w domu, zamiast włóczyć się po mieście.
Kiedy jednak Hanka zachodzi w ciążę, pojawia się problem. Na taki skandal rodzina Dulskich przecież nie może sobie pozwolić. Co by ludzie powiedzieli! Trzeba cichaczem pozbyć się Hanki, dać jej trochę pieniędzy, żeby nie robiła problemów...
Obłudę i egoizm własnej matki idealnie wychwytuje Hesia, jedna z jej córek. Doskonale widzi, że kołtuństwo to całkiem niezły sposób na życie. Mela jest inna, bardziej podobna do ojca. A Felicjan? Ten już zrezygnował ze wszystkiego. Nie ma wpływu na swoją żonę, nikt się z nim zresztą nie liczy, więc... milczy.
Tragifarsa Zapolskiej w znakomity sposób obnaża dwulicowość i życie na pokaz. Liczą się pieniądze, święty spokój i gra pozorów. Nikt tu nie dba o ludzkie uczucia. Tytułowa moralność staje się synonimem jej braku.
