Czartoryska. Historia o marzycielce

Piętnastoletnia Izabela z Flemingów zostaje zmuszona do wyjścia za mąż za swojego wuja,
Adama Czartoryskiego. Słabo mówi po polsku, a złośliwi wyśmiewają braki w jej edukacji. Po
przebytej ospie ma potwornie oszpeconą twarz, jest łysa i chuda jak szkielet. Nic jednak nie
może być przeszkodą w zawarciu tego małżeństwa, albowiem najważniejszy – jak zawsze –
jest interes Familii.

Oto historia jednego z najbardziej tajemniczych polskich rodów opowiedziana z kobiecej
perspektywy i kobiecym głosem. To opowieść nie tylko o ówczesnych realiach, lecz także o
tajemnicach, które nigdy miały nie wyjść na jaw, i o rozrywających serce dramatach.
Miała zaledwie piętnaście lat, gdy została zmuszona do poślubienia swojego wuja. Była
zdradzana przez małżonka przez cały czas trwania ich związku. Kilkukrotnie otarła się o
śmierć. Straciła czworo dzieci, a jednak zwyciężyła w niej wielka wola życia. Jest jedną z
najbardziej rozpoznawalnych magnatek w polskiej historii.

Co wiemy o niej naprawdę? Niewiele. Ukazywana jest zazwyczaj jako ekscentryczna dama o
bujnym życiu uczuciowym, która bez oporów spełniała swoje marzenia i zachcianki. Dziś
zapewne uznano by ją za celebrytkę.

Prawda o Izabeli jest jednak inna. Nie była drapieżną lwicą salonową, nie szukała przygód w
ramionach kolejnych kochanków. Ówcześni pamiętnikarze wspominają ją jako kobietę
ciepłą, wrażliwą i życzliwą. Wiemy, że cierpiała na nawracającą depresję, do której skłonność
odziedziczyły jej dzieci – Adam i Cecylia.

Monika Raspen stworzyła zbeletryzowaną biografię arystokratki, która przy bliższym
poznaniu, okazuje się być jedną z nas.